Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Astragalus penduliflorus & Chelidonium majus

fotò
fotò
Cese-fèr(-di-flour-penjadisso)

Astragalus penduliflorus

Fabaceae Leguminosae

Nom en français : Astragale à fleurs pendantes.

Descripcioun :
Lou cese-fèr-di-flour-penjadisso se rescontro sus li tepiero roucaiouso de mountagno séusouso. Fai de poulìdi flour jauno que pendoulon lèu, en grapo de 5 à 12, pourtado pèr un pecou mai long que li fueio proche. Lou "calice" èi pelous de péu negre emé de dènt proun courteto. Se recounèis tambèn à si dóusso ventrudo cuberto de péu negre peréu.

Usanço :
Avèn ges d'entresigne segur sus aquelo planto. Pamens fau saupre que d'ùni cese-fèr (gènre Astragalus e Oxytropis) soun empouisounant (dounon de proublèmo néuroulougi).

Port : Erbo
Taio : 20 à 50 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Astragalus
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae

Ordre : Fabales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 20 à 30 mm
Flourido : Estiéu

Sòu : Si
Autour basso e auto : 1600 à 2700 m
Aparado : Noun
Juillet à avoust

Liò : Tepiero roucaiouso - Baus - Esboudèu
Estànci : Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuropenco
Ref. sc. : Astragalus penduliflorus Lam., 1779

fotò
fotò
Erbo-de-santo-Claro

Chelidonium majus

Papaveraceae

Àutri noum : Clareto, Erbo-d'esclaire, Dindouliero, Saladuegno, Celidòni.

Noms en français : Chélidoine, Éclaire.

Descripcioun :
L'erbo-de-santo-Claro, trachis dins li escoumbre e li relarg umide. Flouris pulèu d'ouro, pièi li fru soun alounga (2 à 4 cm), un pau torso e boussela.

Usanço :
Desempièi l'Antiqueta, s'èi toujour pensa que sougnavo la visto e meme la dounavo tournamai is avugle ; d'aqui tóuti li noum en raport emé lou vèire : erbo-d'esclaire, erbo-dóu-vèire... Pièi, emé lou principe di signaturo de Paracelse (siècle XVIe), s'èi pensa que sougnavo li proublèmo de bilo (la sèbo a la memo coulour que la bilo) e de fege. Sèmblo subretout bono pèr sougna la pèu e li berrugo (erbo-dei-barrugo, Fourcauquié). Aro s'utiliso peréu coume antispasmoudico e sedativo.

Port : Erbo
Taio : 15 à 60 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Chelidonium
Famiho : Papaveraceae


Ordre : Ranunculales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 2 à 3 cm
Flourido : Printems - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Mars à juliet

Liò : Escoumbre e proche dis oustau - Muraio - Proche d'aigo
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Subrecousmoupoulito
Ref. sc. : Chelidonium majus L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CC
R
CC
CC
CC
CC
CC
C

Astragalus penduliflorus & Chelidonium majus

ges
ges
ges
ges
ges
ges
R
R

Coumpara Cese-fèr(-di-flour-penjadisso) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Erbo-de-santo-Claro emé uno autro planto

fotò